Kłącze tataraku Tatarak 50 g
Właściwości kłącza tataraku:
- żołądkowe,
- rozkurczowe,
- wzmacniające, uspokajające
Wiadomości ogólne
Roślina ta występuje w Europie, w Środkowej i Wschodniej Azji, a także w Ameryce Północnej. Tatarak jest byliną, rośnie nad brzegami jezior i stawów, a także nad brzegami wolno płynących rzek.
Można spotkać go jeszcze pod nazwami: szuwar, tatarak pospolity, kalmus, tatarskie ziele, lepich, łącz, łobzie, bluszcz, ajer, tatarczuch.
DZIAŁANIE:
Związki czynne zawarte w kłączach tataraku pobudzają aktywność przewodu pokarmowego, zwiększając wydzielanie soku żołądkowego, przyspieszają trawienie, a także przyswajanie pokarmów. Powodują zwiększenie produkcji mukopolisacharydów - substancji, z których tworzy się w żołądku warstwa ochronna śluzu, zabezpieczająca przed samostrawieniem.
Z kolei olejki eteryczne i substancje gorzkie z kłączy tataraku zwiększają produkcję żółci przez wątrobę, a również zwiększają wytwarzanie moczu przez nerki. W stanach wzmożonego napięcia i skurczu mięśni jelit i dróg żółciowych - rozluźniają mięśnie oraz przywracają prawidłowe czynności skurczowej jelit i dróg żółciowych. Znoszą przykre objawy bólów i kolek, jakie towarzyszą takim stanom.
Ponadto tatarak zawiera substancje bakteriobójcze, co jest korzystne w przypadkach nadmiernej fermentacji w jelitach.
Występująca w Polsce odmiana tataraku wykazuje słabe działanie uspokajające, w przeciwieństwie do tataraku rosnącego w Indiach i w Kanadzie, który może być używany jako środek nasenny.
Tatarak może być również użyteczny w leczeniu stanów zapalnych dziąseł, bólów zębów, w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła, a także w leczeniu choroby wrzodowej. Kłącze tataraku bywa używane do żucia przy bólach zębów.
Odwary z tataraku należy używać w przypadkach łupieżu do wcierania w skórę głowy.
Olejek tatarakowy może być używany do wcierań przeciwbólowych w przypadkach bólów stawów, gośćcu oraz nerwobólach.
Przepisy stosowania
NAPAR
Napar z kłączy robimy zalewając szklanką wrzątku 1/2 łyżki kłączy tataraku. Całość parzymy przez 5-10 minut. Po przecedzeniu pijemy 1/2 szklanki 2-3 razy dziennie.
SPROSZKOWANE KŁĄCZA
Sproszkowane kłącza tataraku można spożywać pół godziny przed jedzeniem jako lek poprawiający trawienie i znoszący wzdęcia. Stosujemy 1 płaską łyżeczkę proszku 2-3 razy dziennie popijając wodą. W większych
dawkach, np. 1 łyżka proszku, tatarak może być użyty jako lek uspokajający.
ODWAR
W celu pielęgnacji włosów należy 2 łyżki suszonych kłączy zalać 2 szklankami wody i gotować od 3 do 5 minut. Po przecedzeniu myjemy włosy odwarem w przypadkach łupieżu, łojotoku oraz nadmiernemu przetłuszczaniu się włosów. Odwar taki może być także stosowany do płukania ust i gardła w stanach zapalnych i anginach.
NALEWKA
Nalewkę przyrządzamy ze 100 g rozdrobnionych kłączy. Zalewamy ją 0,5 litrem 70-procentowego alkoholu, a następnie odstawiamy w szczelnie zamkniętym naczyniu na 10-14 dni. Po przecedzeniu pijemy po 20-40 kropli na kieliszek wody przed posiłkiem dla poprawy łaknienia. Możemy także stosować nalewkę po jedzeniu dla poprawienia funkcji trawienia. Nalewkę można dodawać do wody i stosować do płukania ust i gardła. Nalewki z tataraku można też zakupić gdyż są przygotowywane przez przemysł zielarski.
KĄPIELE
Kąpiele tatarakowe robi się w następujący sposób: 200-300 g kłączy tataraku po rozdrobnieniu zalać 2 litrami zimnej wody i odstawić na 2 godziny. Następnie gotować przez 2-3 minuty, a po przecedzeniu wlać do 1/2 wanny wody. Tego rodzaju kąpiele są najkorzystniejsze rano, działają bowiem pobudzająco i wzmacniająco.
Zbiór i konserwacja
Kłącza tataraku wydobywa się wiosną lub jesienią. Po umyciu i okorowaniu można je suszyć w suszarniach w temperaturze nie wyższej niż 35°C. Po wysuszeniu należy przechowywać w szczelnie zamkniętych naczyniach i chronić przed światłem.
Substancje lecznicze
Kłącza tataraku zawierają olejek eteryczny, którego głównym składnikiem są związki seskwiterpenowe. Ponadto w tataraku występują związki gorzkie, aminy, garbniki, węglowodany, kwasy organiczne i sole mineralne.